Burn out zien als jouw dierbare vriend

Het lijkt soms of iedereen een burn out heeft of er dichtbij in de buurt komt. Sommige mensen lopen echt op de toppen van hun tenen! Waarom is burn out zo aan het groeien?

Heb jij ook soms het gevoel dat je door de bomen het bos niet meer ziet? Je hebt een heel huishouden te regelen en daarnaast heb je een drukke job. Je stopt zoveel tijd in het tevredenstellen van je gezin, werkgever, collega’s, familie en vrienden. Je bent perfect in alle facetten van je leven … althans voor jouw omgeving. Maar hoe zit het met JOU? Je neemt nooit eens tijd voor jezelf, gewoonweg omdat je prioriteiten elders liggen?  Geen nood, in dit artikel leg ik je uit wat een burn out is, hoe je deze herkent, erkent, wat je ervan kunt leren en hoe je 1000x sterker hier uit komt. 

Een burn out is geen oorzaak maar wel een gevolg van extreme stress. Als je te maken krijgt met een burn out betekent dit simpelweg dat je te lang tegen je eigen natuur bent ingegaan. Je hebt de signalen van de stress compleet genegeerd. Zowel je fysiek lichaam als je mentaal lichaam raakt uitgeput en omdat je te lang bleef doorgaan zijn zelfs je reserves opgebruikt.

Burn out als waarschuwing!

Een burn out waarschuwt je als je niet naar jezelf luistert. Ja, lees dat ene zinnetje nog maar een keer. Een burn out waarschuwt je als je niet naar jezelf luistert. In die optiek kun je een burn out dus wel beschouwen als een soort dierbare vriend die je onomwonden laat zien dat je het (l)even anders moeten aanpakken. Het is een wake up call om je leven een nieuwe richting te geven. 

Veel te vaak ziet men een burn out als een gemakkelijke diagnose voor iemand die de werkdruk niet meer aankan. Maar in feite is het zoveel méér dan werkdruk niet aankunnen!

Je bent helemaal uitgeput en toch pak je met je laatste krachten de moed bij elkaar om naar je werk te gaan. Misschien merkt niemand het op want je doet uiterst hard je best om al je taken te voltooien … en het lijkt dan voor collega’s zomaar uit het niets dat je van de ene op de andere dag thuis zit, soms weken maar meestal maanden.  

Het gebeurt dikwijls dat je omgeving niet eens merkt dat je kampt met een burn out.  Een burn out is niet enkel een uiting van stress. Heb je een burn out dan heb je niks meer van energie en zie je de toekomst erg somber tegemoet. Je piekert je suf over waar je staat in het leven, waar je naartoe wil, of het zin heeft wat je momenteel doet en hoe je het eigenlijk wel zou willen. Maar intussen volg je steeds hetzelfde pad. Het gepieker kan zich maanden of jaren manifesteren in je geest en terwijl je blijft volharden om je leven op hetzelfde elan verder te zetten gaat de stress zich steeds verder opbouwen.

Ik ging zelf doorheen het hele proces van een burn out en ken als geen ander de overrompelde gevoelens die je ervaart, de fysieke uitputting, de mentale ellende, de valkuilen waarin je steeds blijft tuimelen, de standvastigheid om te blijven doorgaan tot het echt niet meer verder kan, maar vooral ook hoe je een burn out kunt overwinnen en er duizend keer sterker weer uitkomt! 

Wat zullen de mensen nu denken?

Als je midden in die burn out bent terecht gekomen moet je niet alleen door je eigen proces van erkenning, aanvaarding en herstel, maar moet je ook vaak opbotsen tegen tal van vooroordelen van de maatschappij.

Kijk maar eens naar je familie, vriendenkring, kennissenkring en zelfs buren hoe zij reageren. Soms is er zelfs binnen in je eigen gezin veel onbegrip. Je krijgt het gevoel bij sommigen dat ze je bestempelen als lui, profiteur, gemakzuchtig. In het proces dat je doormaakt om jezelf weer op de been te krijgen, stuit je daarbij nog eens op veel onbegrip. Mensen om je heen begrijpen vaak niet wat er precies gaande is. Zelfs als mensen dit niet rechtstreeks tegen je uitspreken pik je hun gevoelens op. 

Hoe dieper je bent gezakt in energie, hoe meer je je reserves hebt uitgeput, hoe zwaarder je burn out en hoe langer je thuis bent, maar ook hoe moeilijker het wordt om er weer uit te geraken precies omdat je nog eens extra tegenkanting voelt om je heen. Je moet dus niet alleen je eigen gevoelens weten onder controle te krijgen maar ook de omgang met je omgeving is belangrijk voor je herstel. Hoe communiceer je met de omgeving als je alleen maar onbegrip voelt?

Wanneer je geconfronteerd wordt met vragen zoals:

Hoe kan het dat je er nog niet bovenop bent?

Hoe lang ben je nog thuis?

Voel je je nu na al die tijd nog niet beter? 

Kies in je omgang mensen die je steunen. Er zijn 3 soorten mensen in je omgeving die verschillend aankijken tegen je burn out:

• Echte begripvolle mensen zeggen: ik begrijp je wel.
• Neutrale mensen die geloven dat het wel weer goedkomt zeggen: Ja, pak je tijd en je komt er wel door.
• Negatieve mensen of energievreters die je een schuldgevoel geven: O, heb je ook die ziekte die iedereen heeft?

Het spreekt voor zich dat je best de laatst genoemde soort mensen zo ver mogelijk uit je buurt houdt. Die mensen begrijpen geen snars van wat je doormaakt. Ze halen je omlaag en wanneer je in hun nabijheid bent slorpen ze het laatste beetje energie van jou op. Zij doen je twijfelen aan je eigenwaarde. Een burn out is geen teken dat je hebt gefaald!

Jouw richting kiezen

Je leeft niet meer. Je wordt geleefd. En dan zie je zelf de oplossing niet meer.

Je doorloopt het hele proces en komt in aanraking met tal van emoties. Je komt oog in oog te staan met je schaduwkantjes en dit is erg confronterend. Je hebt het gevoel dat je op een rollercoaster zit en dat de emoties de volledige overhand hebben. Stap voor stap mag je het grote vraagstuk oplossen. Wat nu?

De maatschappij wil dat je werkt, je moet verdienen, je moet ‘erbij’ horen, je moet ‘je steentje bijdragen’,… Moeten, moeten, moeten! Het is al zwaar genoeg zonder al die extra druk, toch? Ze duwen je in een richting en denken dat ze je helpen om weer op pad te zetten. Alleen zetten ze je op eenpad, niet opjouwpad! Een burn out is een teken dat je van richting moet veranderen. En de keuze is helemaal aan JOU.

Tijd dus om te bezinnen. Wat moet je nu doen? Hoe moet je verder? Kom je hier ooit uit? Hoe ga je tewerk? Heb jij de moed om kritisch naar jezelf te kijken? Ga je de oorzaak opsporen waar je de mist in ging? En in hoeverre ben jij bereid om de stress aan te pakken? Blijf je opgejaagd door het leven gieren of ga je op zoek naar de innerlijke rust waar je zo hevig naar verlangt?

Hoeveel druppels zijn er nog nodig om de emmer te doen overlopen?

Ken jij ook het gevoel dat de emmer bijna zal overlopen? Wacht je tot die ene druppel daar is? Hoeveel druppels heb je nog nodig om de emmer te doen overlopen?

Al jouw ingehouden emoties die je weken, maanden of soms jarenlang hebt genegeerd sluimeren om dan heel plotseling en heel heftig naar boven te komen! Het kan zomaar gebeuren dat je omwille van de kleinste situatie in huilen uitbarst. Dat is een logische reactie wanneer je constant jezelf hebt weg gecijferd en je emoties hebt onderdrukt. Je zit eigenlijk al heel lang in zak en as, maar je bent halsstarrig blijven doorgaan maar ook jij zal het begeven.

Iedereen komt vroeg of laat zichzelf tegen. Je krijgt spiegels om je heen die je tonen waar je aan mag werken. Als je gejaagd bent door stress en door het leven in het algemeen, dan loop je jezelf voorbij. Wel, dan is het hoogtijd dat je even gaat stilstaan. Je hele leven stond of staat vaak in functie van anderen: je partner, je kinderen, je ouders die alweer een jaartje ouder worden en plots ook meer zorg nodig hebben, je werk en dan heb je nog een huishouden te runnen. “Hoe doen die vrouwen dat toch allemaal?”, heb ik vaak gedacht. Ik moest dat toch ook kunnen en nog een tandje bijsteken als het niet lukte.

Zo hebben veel vrouwen te maken met die gevoelens van: niet opgeven, het zal wel lukken, nog heel even dit en dan weer dat, als alles klaar is snel nog even dit en dat. Er komt gewoon geen einde aan. We leggen de lat steeds hoger. Ons leven wordt met de dag drukker. Onze eisen worden groter. En uiteindelijk komen we terecht in een vicieuze cirkel waar we steeds meer willen en minder tijd hebben voor onszelf. Herkenbaar?

De schuld en de schaamte voorbij, de frustraties en de onmacht trotseren, het onbegrip van je omgeving ombuigen, maar vooral leren hoe je een portie gezond egoïsme in je leven kunt brengen. Het is niet te onderschatten wat er allemaal komt kijken bij het herstel van een burn out, maar jammer genoeg doen velen dat wel. Los van je emotionele gevoelens gaat ook je fysiek eronderuit. Het is dus hoogtijd voor een grondige aanpak anders eindig je met een depressie die er alleen voor zorgt dat alles nog erger wordt en waar herstel nog veel langer duurt. Waar wacht jij nog op?

Ga beter meteen aan de slag. Je hoeft er niet alleen voor te staan. Zovelen gingen jou voor. Ook jij verdient een gelukkig leven zonder stress.

Wil je graag een reactie nalaten over deze blog? Dat kan je doen hieronder.